Zastosowano policzki z drewna klejonego. Każda z kładek uzupełniona została o tarasy rekreacyjne, schodzące stopniowo do rzeki. Uzupełnieniem są detale nawiązujące do tradycji miejsca- symboliczne piły towarzyszą lokalizacji przy dawnym tartaku Raphelsonów, sieciowe zawory kulowe związane są z lokalizacją przy dawnej gazowni zaś leżanki rekreacyjne zastosowano w lokalizacji przy Szpitalu Miejskim. Amfiteatralne tarasy rekreacyjne zlokalizowane po obu stronach Łyny tworzą rodzaj widowni pozwalającej obserwować bieg rzeki z jej florą i fauną oraz przepływającymi spływami kajakowymi szlaku wodnego Ruś- Zamek. Zainstalowane od spodniej strony kładek oświetlenie daje interesujące efekty wieczorno- nocne. Podwójna kładka w centralnej części Parku pozwoliła na segregację ruchu pieszego i rowerowego.

Na szczególną uwagę zasługuje polityka przestrzenna Miasta w tym rejonie. Pomimo oczywistej atrakcyjności inwestycyjnej udało się obronić ten obszar przed zabudową i utrzymać jego parkowy charakter. Przemyślane powiązanie z innymi terenami zielonymi tworzy krajobrazowe ciągi pieszo- rowerowe o wielokilometrowych przebiegach, łączące różne dzielnice Olsztyna w jeden organizm miejski.